Bensiz yaşamaya alışacaksın......

Yavaş yavaş
Kayıp gidecek yıllar
Avuçlarından,
Tutamayacaksın.
Zaman
İçecek koca ömrü bir yudumda,
Benden uzaklarda,
Yalnızlığı alıp koynuna
Uyuyacaksın.

Nasıl bir duygudur aşk?
Coşmak aynı yatakta  bir ırmak gibi?
Sarmaş dolaş  sabahlamak geceyi?
Öpmek  sıcak dudakları?
Sevişmek ne?
Unutacaksın.

Koyduğun hiçbir şey
Yerinde olmayacak  yokluğumda,
Sap saman karışacak birbirine,
Bağbozumu
Başlayacak bahçelerinde
Dalların üşüyecek,
Rüzgârda titreyecek.
Tipiye yakalanmış kuş gibi
Donacaksın.

Fotoğraflar olacak
Tek tesellin,
Anılar dostun.
Geçmişte kalan aşkımızı
Dinlediğin şarkılarda bulacaksın.

Aylar sonra
Yeni bir baharı
Muştulayan kuşlar
Öterken sabah serinliğinde,
Açacaksın 
Uykuya terkettiğin gözlerini  bensiz
Ve yapayalnız.
Sol yanında sevdiğin
Olmayacak yatağında,
Duvarlarına
Anılarımız sinmiş odanda,
Yalnızlığınla kalacaksın.

“Olmaz” deme sevgili!
Yaşayacaksın bir gün bu yalnızlığı,
Yokluğumu
Soğumuş avuçlarında,
Damarlarında duyacaksın.
Çekip gideceğim sonunda  uzaklara,
Bir gün  bensiz
Yeni sabahlara uyanacaksın,
Ağlayacaksın.

Soracaksın kendine:
“Ben nerde yanlış yaptım?” diye.
Bulsan da yanıtını
Yararı yok sevgili!
Geç kalmış olacaksın.....
Şimdiden hazırla kendini  yokluğuma,
Bir gün 
Bensiz yaşamaya
Alışacaksın.
Kamuran Esen