ağzından dökülen kelimeler yönünü şaşırıp,
uçurumlardan düşüyor, intihar ediyor belki
oysa
yaşlı değilsin sen
yaşadıklarınla boy ölçüşüyor
yaşayamadıklarına bir anlam veremiyorsun
hatırlıyorum da,
bir dilenci gibiydin tanıdığımda seni
dua eden ellerine,
para sıkıştırıyordu insanlar
dağınıktı saçların
kirli
yağlı
ve dertli
gülüm diyorum sana
gülüm dertliydi saçların
uzanıp da dokunduğumda
irkilmiş
utanmıştın
unutmuş gibiydin dokunuşları
acıyorum sandın
hiç acımadım ki sana
sevdiğim için söyledim bütün şarkıları
hüzzamla seviştim
rastla kırıştırdım
kürdi-li’yi hicazdan ayırmayı,
aklımın ucundan bile geçirmedim
ama sen
o tütün kokan parmaklarının arasına sıkıştırdığın kemanı
çalmaya bile korkuyorsun
ki şarabı,
keman çalar gibi içiyorsun
ya gelmeseydim
oturmasaydım yanına
şu tahtası kırık iskeleden atacak mıydın kendini?
canına acımıyorsan,
şu kemana acı
sen olmazsan dile gelir,
konuşur mu sanıyorsun...?
söylesene
hangimiz hiç ağlamadı hayatı boyunca?
ucuz beklentilerin alay konusu bile olmadık mı..?
yalnızlığımızdan yararlanıp,
hayasız sevdaları bıraktılar eşiğine kapımızın
sevildiğimizde oldu,
sevilmediğimizde
yani sen şimdi
yüreğinin genişliğinden
ellerindeki nasırdan
uzun boylu sevişlerinden mi utanıyorsun?
gülüm diyorum sana
gülüm yapma
belki bir şarkılık nefesimiz kaldı
belki de iki satırlık bir yaşam
şimdi al sesimi
tanıştır şu kemanın telleriyle
çünkü ben
yanında kalmak
hasretine yoldaş olmak
seninle öykünmek istiyorum geceye
gülüm diyorum sana
gülüm
başla...
Pelin Onay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder