Davet...Can Yücel

Şunları bir araya toplayayım.
Bir güzel muhabbet edelim" diye düsündüm.
Mutfak işinden de anlarım.
Donattım sofrayı.
Bayaği uğrastım.
Hepsinin, ayrı ayrı ne
yemekten, ne içmekten
hoşlandıgını iyi bilirim.
Bayağı da para gitti.
Birinin yediğini öbürü yemez.
Ötekinin içtiğini beriki içmez.
Dört kişilik sofra kurdum.
Mumları da yaktım.
Bak hepsi, Erick Satie severdi.
Hatırladım.
Müziği de ayarladım.
Geldiler.

20 yasimda ben, 35 yasimda ben,
40 yasimda ben ve bugünkü ben dördümüz.
Birden yirmi yaşımı, otuz bes yasimin karşısına oturttum.
Kırk yaşımın karşışına da, ben geçtim.
Yirmi yaışım, otuz beş yaşımı tutucu buldu.
Kırk yaşım ikisinin de salak olduğunu söyledi.
Yatıştırayım dedim.
"Sen karışma moruk" dediler.
Büyük hır çıktı.
Komsular alttan üstten duvarlara vurdular.
Yirmi yaşım kırk yasıma bardak attı.
Evin de içine ettiler.
Bende kabahat.
Ne çağırıyorsun tanımadıgın adamları evine.
Ömür dediğin üç gündür,
dün geldi geçti, yarin meçhuldür,
O halde ömür dedigin bir gündür,
o da bugündür..


 Can Yücel